Onze Lowie

We hebben al even niets meer laten horen. Zij die ons volgen op instagram kunnen al wel raden waarom. Sinds 14 februari hebben wij een prachtige pup in huis, maar er ook onze handen mee vol!

We droomden er al lang van. Een hond. Een levens en wandelbuddy. Maar we hadden de droom begraven omwille van mijn allergie. Ik ben al heel mijn leven allergisch voor honden, katten,… Jammer genoeg. Maar toen wisten we dus nog niets van dit prachtige ras genaamd: de poedel!

En we hebben dus inderdaad een prachtig poedel pupje in huis gehaald. Ondertussen is hij reeds 5 maanden oud en al een flink manneke geworden!

EEN POEDEL!? Ja, zo reageren de meesten. Tot ze hem zien. Onze knappe krullebol. Niet geknipt in het klassieke poedel kapsel, want dat vinden we zelf helemaal niet mooi. We houden het bij het puppy kapsel.

Het gaat goed met ons ventje. Hij is graag gezien door iedereen en hij is heel enthousiast als hij anderen ziet en elke nieuwe persoon is een fantastische ervaring voor hem. Het enthousiasme is mooi om te zien, het daarbij horende ontploffen van vreugde hopen we er lichtjes uit te krijgen, zodat hij niet op iedereen gaat springen.

Voor de liefhebbers van video’s en foto’s van Lowie kan je ons altijd volgen op instagram op volgende accounts: Lowiethedog en Hikinginbelgium.

We proberen elke week met hem naar de hondenschool te gaan, waar hij enorm zijn best doet voor dat lekkers dat we meenemen. En ooh wat heeft hij dat toch graag!

Hetgeen ons enorm is opgevallen is hoeveel mensen je leert kennen als je een hond hebt. Buren of wandelaars die je tegenkomt die je aanspreken, soms zelfs een hele uitleg doen over hun leven. Puur omdat je met een hond aan het wandelen bent. En misschien had ik dit wel nodig om mijn small talk skills uit te breiden, want als introvert heb ik die nooit echt geoefend.

In alle geval, we houden jullie op de hoogte. Over ons, over Lowie onze kleine furbaby en over de rest van ons leven! Hopelijk tot snel, geniet van het prachtige weer en geniet van de kleinde dingen.

Tot de volgende!

-Tom.

De Toxiciteit Van Social Media

Sociale media is iets waar we ons allemaal aan wagen, op een enkeling na. En iedereen begint er met goede bedoelingen aan. Natuurlijk! Niemand denkt ‘ik ga even een account aanmaken om al mijn tijd te vergooien, verslaafd te worden aan eindeloos scrollen en blij te worden van een ‘vind ik leuk’ knop. Niemand start met die intentie. Toch zijn er velen die zich hier in verliezen.

Het is dan ook zo verlijdelijk. Ik snap het maar al te goed. De leuke filmpjes, soms grappig, meestal zinloos. De ontelbare groepen waar je deel van kan uitmaken, gaande over je interesses, hobbies of een passie tot de groep van je stad of dorp. En dan heb je nog de foto’s en ‘stories’ van je vrienden. En al snel is je avond voorbij, heb je niets gedaan met je tijd dan online gescrold, vergeten te eten, in je broek geplast en al een week het huis niet meer uitgeweest… Dat is misschien iets te extreem.

Maar er is natuurlijk een uitweg. Eerst en vooral, de enkeling die er nog niet mee begonnen is, proficiat, ik beneid u hier voor. Voor al de rest, die net als mij begon op jonge leeftijd en er meer en meer werd ingezogen, er is een leven naast (en na) Facebook, Instagram en wat je eigen valkuil dan ook mag zijn. Voor mij persoonlijk is dit Facebook.

Het is niet moeilijk. Je hoeft je profiel zelfs niet definitief te verwijderen. Je kan het tegenwoordig deactiveren. Waardoor je het altijd terug kan activeren, het profiel zichzelf terug herstelt en je toch nog via messenger contact kan houden met iedereen die je liefhebt. Als dat geen goed idee is weet ik het ook niet meer!

Waarom zou je het doen?

• Je verliest veel tijd, eindeloos scrollend op de zichzelf alsmaar verlengende newsfeed.
• Je hebt belangrijkere dingen te doen, daar ben ik vrijwel zeker van.
• Je tijd is te waardevol om elke dag uren met dat ding in je hand te kijken naar het ‘perfecte’ leven van anderen.
• Je kan zo veel ontdekken, lezen, schrijven, knutselen, bouwen,… Als je je tijd productief gebruikt en zorgt dat je een vaardigheid leert in plaats van het blijvende scrollen.

Waarom zou je het niet doen?

• Je bent graag van ‘alles’ op de hoogte, FOMO
• Je hebt echt tijd te veel…
• Verder kan ik eigenlijk niets bedenken…?

Als je hier bedenkingen bij hebt hoor ik het graag, maar ik ben echt benieuwd naar de argumenten.

Vroeger ging het toch ook allemaal? Je hield contact met iedereen die je echt(!) belangrijk vond, kwam af en toe de mensen tegen die je af en toe moest tegenkomen, maar verder kon je tijd aan jezelf en je omgeving schenken. Iets wat nu vaak op de achtergrond blijft.

Ga je het eens proberen? Ik hoor het graag als ik je heb kunnen inspireren om deze weg eens te bewandelen.

Tot snel!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Slaapwel Vinyl & Coffee

Dag lieve lezers

Het is jullie ongetwijfeld niet ontgaan dat ik mijn leven anders aanpak. En dat het daardoor niet meer in mijn visie past om verder te gaan met Vinyl & Coffee. Ik heb een leuke tijd gehad, leuke lezers en leuke babbels, maar het vinyl tijdperk ligt achter mij.

Bedankt aan iedereen die in de loop van de jaren heeft samengewerkt met Vinyl & Coffee voor de leuke ideeën en de mooie resultaten.

Welkom Hiking In Belgium

Wie mij al wat langer/beter kent zal ook wel weten dat de natuur me enorm nauw aan het hart ligt en dat ik reeds een hele tijd de instagram @HikinginBelgium leuk probeer te houden. Nu, om deze wat actiever te gebruiken en toch nog te kunnen schrijven wordt deze blog daaraan gelinkt.

Wat jullie kunnen verwachten is op onregelmatige basis:
– Muziek, nog steeds, dit blijft een groot deel van mijn leven!
– Dingen uit het dagelijkse leven
– Natuurgerelateerde posts en wandelingen in en rond België
– Schrijfsels over minimalisme
– Eender wat ik denk dat hier thuis hoort, we zien het ruim en gaan ons niet laten beperken. Wat ik met Vinyl & Coffee wel bewust deed.

Ik ben blij dat ik jullie mee mag nemen op dit avontuur, de nieuwe stap en hoop dat jullie hier ook veel plezier aan gaan beleven!

Ik blijf dezelfde snotneus, die dezelfde onzin schrijft. Gewoon over een ander onderwerp!

-Tom.

Ditjes & Datjes

Hoe zit het nu eigenlijk met Tom en zijn minimalisme? We horen er niet veel meer van…

Ik zou het begrijpen als je je die vraag in het afgelopen half jaar gesteld hebt. Want ik schrijf weinig, en ik deel ook weinig op social media. Mijn Facebook heb ik zelfs tijdelijk gedeactiveerd. Zalig! Maar daarbij is dus ook de pagina van Vinyl & Coffee offline.

Die Social media, een struikelblok voor velen. Ik had een tijd geleden voor een maand of 2 de app al van mijn smartphone gehaald, maar dan kan je nog steeds inloggen natuurlijk. En uit gemak om de meldingen etc te volgen kun ja dan natuurlijk beter de app weer downloaden.

Het account verwijderen was geen optie voor mij, puur en alleen omdat ik als meester introvert de Messenger app wou blijven gebruiken. Dit is toch een manier waarop ik met veel vrienden en kenissen contacten onderhoud. En toen kreeg ik te horen dat je je account kon deactiveren. Het profiel weg, maar messenger nog perfect bruikbaar. Ideaal!

En de rest, Tom? Wel, minimalisme is een werkwoord, dat wordt me meer en meer duidelijk. Het is verlijdelijk, zeker als gitarist, om online uren te zoeken naar pedalen etc. Ik heb dan ook recent wel enkele aanvullingen gedaan op dat vlak, maar enkel pedalen die ik ook echt gebruik, en met een doel voor ogen (dat ondertussen reeds geslaagd is): Een band vinden. En ik heb ondertussen enkele toffe mensen leren kennen waarmee ik mijn woensdagavonden vul door samen muziek te maken. Eindelijk, hier heb ik zo lang van gedroomd!

En in het proces van kopen zijn er uiteraard ook terug dingen verkocht, en op andere plaatsen in het huis ook dingen die de woonst hebben verlaten. Waardoor we uiteindelijk misschien nog minder spullen hebben dan we in eerste instantie hadden.

En het is geen wedstrijd he. Ik heb het altijd bekeken als een reis, waar ik zelf bepaal welk tempo en wat wel en wat niet. Ik probeer kritisch na te denken en niet overhaast te werk te gaan. En ik denk dat ik hier over het algemeen wel in slaag.

Qua kledij denk ik dat ik het meest minimalistisch ben. Want mijn kleerkast bestaat enkel uit T-shirts, jeansbroeken, en vesten. En een trui of 3, omdat een vest niet altijd gepast is. Maar die truien zullen in aantal ook nog minderen. Een vest is veel makkelijker in gebruik en veel breder inzetbaar. En dat is exact waar ik naar op zoek was.

Wat ik verder ga doen is me niet altijd even duidelijk. Muziek zal altijd centraal blijven staan, en als het weer terug wat aangenamer is zal ik ook meer op mijn koersfiets kruipen en de wegen verkennen. Gezondheid en gezond eten blijven voor mij prioriteiten gezien ik echt het verschil voel wanneer ik veel groenten eet en weinig ‘bewerkt’ voedsel. En het zijn die dingen waar je energie van krijgt en waar je zelf door groeit als persoon.

Ik schrijf dit vandaag vanuit mijn zetel, ik ben nog ziek thuis owv het ondertussen welgekende corona. Toch drie keer gevaccineerd, maarja, maar goed misschien? Ik weet het niet meer.

Ik ga het hier bij laten, voorlopig. Tot schrijfs!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Barrel Smoke – Stray Dogs review

Januari 2022, corona is nog steeds onder ons, en het is koud en nat buiten. Maar er is ook goed nieuws, Barrel Smoke werkt aan een nieuw album genaamd Locked ’n Loaded en ik heb de kans om hun eerste single van dit album ‘Stray Dog’ te aanhoren en een review te schrijven. Let’s go!

Voor wie houdt van piano, akoestische gitaar en een zachte popstem zal ik nu al zeggen, lees niet verder. Voor wie graag een knallende drum en ronkende gitaren hoort die samen een beer van een stem dragen, look no further.

Het nummer opent met een old-school vibe die lichtjes doet denken aan  Ecstacy And Danger van Ostrogoth. Waarna het nummer zich ontpopt tot een lekker vibende rock song die zich rustig in je hersenen weet te nestelen en die je al snel zal meezingen. Het soepele soleerwerk mag ook zeker in de verf gezet worden. Het wordt niet uitgemolken en blijft redelijk subtiel waardoor het aangenaam is zonder het gevoel te krijgen dat je oren van je hoofd worden gescheurd.

In het refrein gaat het tempo iets meer omhoog en krijgen we een beukender, in your face gevoel. Dit doet ons verlangen naar een live ervaring, vanvoor aan het podium, met of zonder frisse pint, dat laat ik in het midden.

Wat dit nummer ons vooral geeft is goesting. Goesting om het opnieuw op te zetten, goesting om het album te horen, goesting om een gitaar vast te pakken en te doen alsof wij dat ook kunnen.

Na het horen van Stray Dogs hopen ik dat er snel een release komt, zodat er meer mensen kunnen genieten van dit mooie werk. Het album zelf zal 11 maart online uitkomen. Een dag om in je agenda te omcirkelen!

-Tom.

Music Monday #127

Het is van mei geleden als ik me niet vergis, maar ik heb er nog eens tijd voor gemaakt. Een Music Monday! En dat naar aanleiding van een Tom Petty Docu die ik zag op YouTube. Neen, niet enkel Tom Petty, ook wat spotify inspired stuff.

We gaan beginnen met mijn top 2 meest geluisterde nummers op spotify dit jaar. Want met nog een volle maand te gaan krijgen we reeds een overzicht van hoe ons muzikale jaar is geweest. En mijn nummer 1 was deze topper van Greta Van Fleet.

Nummer twee was volgens Spotify deze prachtige song van John Mayer. En ik kan goed geloven dat deze zo hoog staat!

En afsluiten zullen we dan doen met Tom Petty. Onder andere omdat er een grote waarheid zit in de tekst… ‘Most things I worry about never happen anyway’.

En met die wijsheid weer op zak trekken we de werkweek in. En fijne sinterklaas aan alle brave mensen en veel werkplezier!

-Tom.

De toekomst van Vinyl & Coffee

In de vorige blog beloofde ik dat er een vervolg kwam. Verdere uitleg over wat de toekomst is van de blog, wat jullie kunnen verwachten. En ik ga jullie dat nu proberen uit te leggen op een zo duidelijk mogelijk manier zonder er een pagina’s lange zeverlijst van te maken.

Er zijn nog verschillende dingen die ik wil doen. Ik zal zo bijvoorbeeld nog muziek met jullie delen. Vooral muziek die me echt raakt en een indruk achterlaat, zoals ik bijvoorbeeld heb met het laatste album dat Greta Van Fleet heeft uitgebracht. Voor de lezers die het nog niet gehoord hebben, laat dit aub niet zomaar passeren 😉. Het doel hiervan is om albums of nummers of artiesten die voor mij een meerwaarde betekenen ook met jullie te delen in de hoop dat ik jullie leven op deze manier ook wat kan verrijken.

Wat ik nog wil doen? Product reviews. Ofja, toch schrijven over producten die ik gebruik. Dit kan gaan van een albumreview tot effectpedalen tot gitaren tot een grasmachine of een koffiemok. Als ik merk dat iets er echt uitspringt voor mij en een meerwaarde betekent in mijn leven zal ik dit ook met veel plezier met jullie delen. Verwacht dus niet enkel muziek gerelateerde dingen. Ik ben uiteraard meer dan muziek en zal dit ook mogelijks wat meer laten doorkomen, maar dat wijst de tijd wel verder uit. Het raadsel is even groot voor jullie als voor mij!

Af en toe zal ik ook gewoon wat van me afschrijven. Dingen die ik zie, voel, hoor, ruik, proef,… Als ik ergens mee zit en ik wil het kwijt zal ik het jullie wel vertellen. Maar ik denk eingelijk dat dit vergelijkbaar gaat zijn met de reeks ‘hersenkronkels’ die ik al eens schreef. Heel sporadisch een blogje vol onzin en bedenkingen/kritiek op de maatschappij/het dagelijkse leven/mezelf.

Ik zou ook graag lezersgericht schrijven. Heb je vragen of onderwerpen waarover je me graag zou zien schrijven, gaande van muziek in het algemeen, gitaar, of toch nog iets over vinyl of platenspelers. Of je vraagt je misschien gewoon af hoe het met me gaat en je wil wat diepgang? Laat het zeker weten in de reacties of mail naar vinylandcoffee@hotmail.com en je zal het niet veel later lezen op de blog!

Het zal ook wel eens gaan over natuur, beweging, wandelen en fietsen. Dat zijn dingen die me nauw aan het hart liggen en die ik ook op regelmatige basis doe. Waarom zou ik ze dan niet met jullie delen. De natuur heeft zo veel te bieden en er zijn verschillende manieren waarop je ze kan gaan verkennen en ervan kan genieten.

Ik denk dat ik het nu wel kort heb samengevat. Mogelijks ben ik de helft vergeten, maar laten we afspreken dat je het dan gewoon kan lezen op de blog. Een verrassing meer of minder, zal het wel niet op aankomen denk ik 😉

Bedankt dat je er weer was, geniet van je weekend en vooral van elkaar!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Ik heb ALLES verkocht.

Wat ik geleerd heb van het verkopen van mijn hele collectie

Het verkopen van de hele collectie was niet makkelijk, het is in stappen gegaan en alles is nog niet verkocht, maar ik heb er wel afscheid van genomen. Het is iets dat moest gebeuren, want hier werden ze niet meer voldoende beluisterd om het te rechtvaardigen dat ze nog in mijn handen bleven. Ik heb mijn portie plezier beleefd aan de platen en nu mogen ze naar iemand anders die er zijn portie geluk uit kan halen.

Wat ik leerde? Enkele verschillende dingen. Eerst en vooral, het is een prachtige hobby, die mensen ook daadwerkelijk bij elkaar kan brengen. Een hobby waar je je helemaal in kan verliezen en de uren kan doen vergeten. Voor je het weet is het terug avond en heb je heel je dag doorgebracht tussen je platen, en dat ervaar ik nu met verkoop opnieuw. Ook het samenbrengen van mensen is een feit, nog steeds.

Hiernaast heb ik ook geleerd dat je geen platen moet verzamelen voor een woekerwinst te maken tijdens de verkoop. Ik heb het niet allemaal bijgehouden maar weet nog ongeveer wat ik betaald heb voor elke plaat, en ik moet zeggen dat ik een vermoeden heb dat platen verzamelen nog altijd meer opbrengt dan het alomgekende spaarboekje. Hoewel dit ook afhankelijk is van welk genre/persingen je in huis hebt.

Wat me nog opviel is dat platen herinneringen oproepen. Ik heb bij bijna elke plaat die ik vastnam kunnen terugdenken aan een leuke uitstap, een leuke babbel, of een enorme opwinding bij mezelf als ik een bepaalde plaat uit een bak toverde die ik enorm goedkoop heb kunnen aanschaffen. Het zijn dingen die blijven plakken, en de platen rakelen die herinneringen terug op. Hoewel ik de herinneringen natuurlijk ook ga vasthouden nadat alles verkocht is.

Wat ik ook geleerd heb is dat een kleine collectie mogelijks veel aangenamer kan zijn dan een grote collectie. Stilstaand bij hoe weinig sommige platen gespeeld worden is het misschien leuker om een kleine roterende collectie te hebben van +/- 100 platen dan een collectie van 1000 of 10000 platen waarvan je er uiteindelijk maar 100 regelmatig een luisterbeurt geeft. Zeker in het digitale tijdperk kwaarin we leven, er zijn zo veel opties!

En de laatste les die ik leerde is dat ik muziek echt nog altijd enorm belangrijk vind in mijn leven. Het overviel me af en toe dat er zoveel schijfjes voor mij stonden die allemaal enorm goede muziek bevatten. En dan was dit nog maar eenf ractie van alle goeie muziek. Ik ben me ervan bewust dat ik nooit alles zal kunne horen wat gemaakt wordt, en dat ik nooit alle muziek zal kennen, maar ik zal ongetwijfeld nog uren blijven genieten van de fanntastische muziek die in he verleden gemaakt is en in de toekomst nog gemaakt zal worden.

Lieve, lieve lezers. Het is hier stil, ik weet het. En toch merk ik dat jullie dagelijks nog terugkeren naar Vinyl & Coffee om te lezen wat ik geschreven heb. En dat waardeer ik enorm. Het raakt me zelfs. Ik wil hierbij dan ook mededelen dat dit mogelijks het laatste vinyl gerelateerde bericht is dat op Vinyl & Coffee geplaatst zal worden. Muziek zal altijd centraal blijven staan, en de naam zal behouden blijven gezien het gekend en vertrouwd is en ik het nog steeds een leuke naam vind. Verdere info volgt nog over de toekomst van Vinyl & Coffee.

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Mijn eerste 100 kilometer

Mijn eerste honderd kilometer.

Afgelopen week reed ik voor het eerst honderd kilometer met de fiets. Op mijn eentje, door de hevige wind, maar ik moest het perse die dag doen, want ik had maar één dag waarin het niet ging regenen. En ik ben trots op mezelf, een mijlpaal waarvan ik jaren niet kon zeggen dat ik het ooit gedaan heb. En nu heb ik de honderd kilometer op zak, en kijk ik al uit naar de volgende stap en de volgende lange rit!

Het begon eigenlijk goed, de mindset zat goed en ik ging gewoon rustig ronddraaien en de gps volgen waarop ik de route gedownload had. Maar al snel werd me duidelijk dat het niet evident ging zijn. De wind was moordend en kwam zelden even in de rug waaien. Het was dus stoten, zeker als je alleen op pad bent. Je kruipt dan niet even in het wiel van een andere gek die met je op pad is.

Het was van de eerste tot de laatste kilometer wel puur genieten. Ik kan het moeilijk omschrijven, maar je hoofd wordt er leeg van en je lichaam geeft je regelmatig het teken dat het genoeg is, maar meteen daarna ook alweer het teken dat je nog wel zonder problemen thuis zal geraken.

Het thuiskomen deed uiteraard ook deugd, en na de eerste rush van trots zijn en excitement komt de vermoeidheid wel binnen. Kort daarna viel ik dus ook in de zetel in slaap terwijl ik naar de Ronde van Italie keek. En de dag nadien voelde ik ook nog dat mijn lichaam moe was, maar gelukkig, net als de geest achter het lichaam.

Mijn garmin gaf ook 4 rustdagen aan om van de rit te herstellen, waar ik me zeker aan gehouden heb, gezien ik absoluut wou voorkomen dat ik binnenkort door een blessure of overtraining thuis op de zetel lig en niet kan of mag fietsen. Want dat is op dit moment mijn grootste nachtmerrie.

Ik schrijf deze blog op donderdag, in de vroege avond. En met het vooruitzicht op mooi weer ben ik enorm blij dat ik morgen vrij ben. Genieten van het droge weer op de fiets en hopelijk ook wat zonneschijn onderweg.

En hopelijk is dit weekend dan ook echt het begin van het mooie weer, wat ondertussen wel enorm lang op zich laat wachten. Ik wil eigenlijk gewoon een beetje meer zomer in de lucht!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Music Monday #126

Maandag! Gelukkig snel achter de rug en tijd voor wat fantastische muziek. En met fantastische muziek bedoel ik ook echt fantastische muziek. Greta Van Fleet kennen jullie ondertussen wel vermoed ik, door mijn eindeloos herhalen van hun nummers. Wel, ze hebben nu een nieuw album uit, en sinds die dag staat het hier al non stop op. Het blijft goed tot tranen en kippenvel toe!

Eerst ‘My Way, Soon’ Een fantastisch nummer dat we meer als leidraad in ons leven zouden moeten gebruiken. Zeker het refrein slaat de nagel op de kop.

I’ve packed my bags and I’ve got my freedom
I’ve sacked the rules so I don’t have to heed them
I’ll bet on a chance if I’ve just got one
I’ll throw out the plans and live with no burden

De volgende: Trip The Light Fantastic. OPnieuw een prachtig nummer dat door merg en been gaat!

En als afsluiter deze week The Barbarians, waarin het hele refrein een heel emotionele ondertoon heeft die me telkens weer kippenvel bezorgd.

Zo, geniet ervan zou ik zeggen! volgende week mogelijks het vervolg, maar ik vermoed dat je je niet gaat kunnen inhouden en de rest van het album vanavond nog door je speakers laat knallen.

Tot vrijdag!

-Tom.