Onze Lowie

We hebben al even niets meer laten horen. Zij die ons volgen op instagram kunnen al wel raden waarom. Sinds 14 februari hebben wij een prachtige pup in huis, maar er ook onze handen mee vol!

We droomden er al lang van. Een hond. Een levens en wandelbuddy. Maar we hadden de droom begraven omwille van mijn allergie. Ik ben al heel mijn leven allergisch voor honden, katten,… Jammer genoeg. Maar toen wisten we dus nog niets van dit prachtige ras genaamd: de poedel!

En we hebben dus inderdaad een prachtig poedel pupje in huis gehaald. Ondertussen is hij reeds 5 maanden oud en al een flink manneke geworden!

EEN POEDEL!? Ja, zo reageren de meesten. Tot ze hem zien. Onze knappe krullebol. Niet geknipt in het klassieke poedel kapsel, want dat vinden we zelf helemaal niet mooi. We houden het bij het puppy kapsel.

Het gaat goed met ons ventje. Hij is graag gezien door iedereen en hij is heel enthousiast als hij anderen ziet en elke nieuwe persoon is een fantastische ervaring voor hem. Het enthousiasme is mooi om te zien, het daarbij horende ontploffen van vreugde hopen we er lichtjes uit te krijgen, zodat hij niet op iedereen gaat springen.

Voor de liefhebbers van video’s en foto’s van Lowie kan je ons altijd volgen op instagram op volgende accounts: Lowiethedog en Hikinginbelgium.

We proberen elke week met hem naar de hondenschool te gaan, waar hij enorm zijn best doet voor dat lekkers dat we meenemen. En ooh wat heeft hij dat toch graag!

Hetgeen ons enorm is opgevallen is hoeveel mensen je leert kennen als je een hond hebt. Buren of wandelaars die je tegenkomt die je aanspreken, soms zelfs een hele uitleg doen over hun leven. Puur omdat je met een hond aan het wandelen bent. En misschien had ik dit wel nodig om mijn small talk skills uit te breiden, want als introvert heb ik die nooit echt geoefend.

In alle geval, we houden jullie op de hoogte. Over ons, over Lowie onze kleine furbaby en over de rest van ons leven! Hopelijk tot snel, geniet van het prachtige weer en geniet van de kleinde dingen.

Tot de volgende!

-Tom.

De Toxiciteit Van Social Media

Sociale media is iets waar we ons allemaal aan wagen, op een enkeling na. En iedereen begint er met goede bedoelingen aan. Natuurlijk! Niemand denkt ‘ik ga even een account aanmaken om al mijn tijd te vergooien, verslaafd te worden aan eindeloos scrollen en blij te worden van een ‘vind ik leuk’ knop. Niemand start met die intentie. Toch zijn er velen die zich hier in verliezen.

Het is dan ook zo verlijdelijk. Ik snap het maar al te goed. De leuke filmpjes, soms grappig, meestal zinloos. De ontelbare groepen waar je deel van kan uitmaken, gaande over je interesses, hobbies of een passie tot de groep van je stad of dorp. En dan heb je nog de foto’s en ‘stories’ van je vrienden. En al snel is je avond voorbij, heb je niets gedaan met je tijd dan online gescrold, vergeten te eten, in je broek geplast en al een week het huis niet meer uitgeweest… Dat is misschien iets te extreem.

Maar er is natuurlijk een uitweg. Eerst en vooral, de enkeling die er nog niet mee begonnen is, proficiat, ik beneid u hier voor. Voor al de rest, die net als mij begon op jonge leeftijd en er meer en meer werd ingezogen, er is een leven naast (en na) Facebook, Instagram en wat je eigen valkuil dan ook mag zijn. Voor mij persoonlijk is dit Facebook.

Het is niet moeilijk. Je hoeft je profiel zelfs niet definitief te verwijderen. Je kan het tegenwoordig deactiveren. Waardoor je het altijd terug kan activeren, het profiel zichzelf terug herstelt en je toch nog via messenger contact kan houden met iedereen die je liefhebt. Als dat geen goed idee is weet ik het ook niet meer!

Waarom zou je het doen?

• Je verliest veel tijd, eindeloos scrollend op de zichzelf alsmaar verlengende newsfeed.
• Je hebt belangrijkere dingen te doen, daar ben ik vrijwel zeker van.
• Je tijd is te waardevol om elke dag uren met dat ding in je hand te kijken naar het ‘perfecte’ leven van anderen.
• Je kan zo veel ontdekken, lezen, schrijven, knutselen, bouwen,… Als je je tijd productief gebruikt en zorgt dat je een vaardigheid leert in plaats van het blijvende scrollen.

Waarom zou je het niet doen?

• Je bent graag van ‘alles’ op de hoogte, FOMO
• Je hebt echt tijd te veel…
• Verder kan ik eigenlijk niets bedenken…?

Als je hier bedenkingen bij hebt hoor ik het graag, maar ik ben echt benieuwd naar de argumenten.

Vroeger ging het toch ook allemaal? Je hield contact met iedereen die je echt(!) belangrijk vond, kwam af en toe de mensen tegen die je af en toe moest tegenkomen, maar verder kon je tijd aan jezelf en je omgeving schenken. Iets wat nu vaak op de achtergrond blijft.

Ga je het eens proberen? Ik hoor het graag als ik je heb kunnen inspireren om deze weg eens te bewandelen.

Tot snel!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Ditjes & Datjes

Hoe zit het nu eigenlijk met Tom en zijn minimalisme? We horen er niet veel meer van…

Ik zou het begrijpen als je je die vraag in het afgelopen half jaar gesteld hebt. Want ik schrijf weinig, en ik deel ook weinig op social media. Mijn Facebook heb ik zelfs tijdelijk gedeactiveerd. Zalig! Maar daarbij is dus ook de pagina van Vinyl & Coffee offline.

Die Social media, een struikelblok voor velen. Ik had een tijd geleden voor een maand of 2 de app al van mijn smartphone gehaald, maar dan kan je nog steeds inloggen natuurlijk. En uit gemak om de meldingen etc te volgen kun ja dan natuurlijk beter de app weer downloaden.

Het account verwijderen was geen optie voor mij, puur en alleen omdat ik als meester introvert de Messenger app wou blijven gebruiken. Dit is toch een manier waarop ik met veel vrienden en kenissen contacten onderhoud. En toen kreeg ik te horen dat je je account kon deactiveren. Het profiel weg, maar messenger nog perfect bruikbaar. Ideaal!

En de rest, Tom? Wel, minimalisme is een werkwoord, dat wordt me meer en meer duidelijk. Het is verlijdelijk, zeker als gitarist, om online uren te zoeken naar pedalen etc. Ik heb dan ook recent wel enkele aanvullingen gedaan op dat vlak, maar enkel pedalen die ik ook echt gebruik, en met een doel voor ogen (dat ondertussen reeds geslaagd is): Een band vinden. En ik heb ondertussen enkele toffe mensen leren kennen waarmee ik mijn woensdagavonden vul door samen muziek te maken. Eindelijk, hier heb ik zo lang van gedroomd!

En in het proces van kopen zijn er uiteraard ook terug dingen verkocht, en op andere plaatsen in het huis ook dingen die de woonst hebben verlaten. Waardoor we uiteindelijk misschien nog minder spullen hebben dan we in eerste instantie hadden.

En het is geen wedstrijd he. Ik heb het altijd bekeken als een reis, waar ik zelf bepaal welk tempo en wat wel en wat niet. Ik probeer kritisch na te denken en niet overhaast te werk te gaan. En ik denk dat ik hier over het algemeen wel in slaag.

Qua kledij denk ik dat ik het meest minimalistisch ben. Want mijn kleerkast bestaat enkel uit T-shirts, jeansbroeken, en vesten. En een trui of 3, omdat een vest niet altijd gepast is. Maar die truien zullen in aantal ook nog minderen. Een vest is veel makkelijker in gebruik en veel breder inzetbaar. En dat is exact waar ik naar op zoek was.

Wat ik verder ga doen is me niet altijd even duidelijk. Muziek zal altijd centraal blijven staan, en als het weer terug wat aangenamer is zal ik ook meer op mijn koersfiets kruipen en de wegen verkennen. Gezondheid en gezond eten blijven voor mij prioriteiten gezien ik echt het verschil voel wanneer ik veel groenten eet en weinig ‘bewerkt’ voedsel. En het zijn die dingen waar je energie van krijgt en waar je zelf door groeit als persoon.

Ik schrijf dit vandaag vanuit mijn zetel, ik ben nog ziek thuis owv het ondertussen welgekende corona. Toch drie keer gevaccineerd, maarja, maar goed misschien? Ik weet het niet meer.

Ik ga het hier bij laten, voorlopig. Tot schrijfs!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Ik heb ALLES verkocht.

Wat ik geleerd heb van het verkopen van mijn hele collectie

Het verkopen van de hele collectie was niet makkelijk, het is in stappen gegaan en alles is nog niet verkocht, maar ik heb er wel afscheid van genomen. Het is iets dat moest gebeuren, want hier werden ze niet meer voldoende beluisterd om het te rechtvaardigen dat ze nog in mijn handen bleven. Ik heb mijn portie plezier beleefd aan de platen en nu mogen ze naar iemand anders die er zijn portie geluk uit kan halen.

Wat ik leerde? Enkele verschillende dingen. Eerst en vooral, het is een prachtige hobby, die mensen ook daadwerkelijk bij elkaar kan brengen. Een hobby waar je je helemaal in kan verliezen en de uren kan doen vergeten. Voor je het weet is het terug avond en heb je heel je dag doorgebracht tussen je platen, en dat ervaar ik nu met verkoop opnieuw. Ook het samenbrengen van mensen is een feit, nog steeds.

Hiernaast heb ik ook geleerd dat je geen platen moet verzamelen voor een woekerwinst te maken tijdens de verkoop. Ik heb het niet allemaal bijgehouden maar weet nog ongeveer wat ik betaald heb voor elke plaat, en ik moet zeggen dat ik een vermoeden heb dat platen verzamelen nog altijd meer opbrengt dan het alomgekende spaarboekje. Hoewel dit ook afhankelijk is van welk genre/persingen je in huis hebt.

Wat me nog opviel is dat platen herinneringen oproepen. Ik heb bij bijna elke plaat die ik vastnam kunnen terugdenken aan een leuke uitstap, een leuke babbel, of een enorme opwinding bij mezelf als ik een bepaalde plaat uit een bak toverde die ik enorm goedkoop heb kunnen aanschaffen. Het zijn dingen die blijven plakken, en de platen rakelen die herinneringen terug op. Hoewel ik de herinneringen natuurlijk ook ga vasthouden nadat alles verkocht is.

Wat ik ook geleerd heb is dat een kleine collectie mogelijks veel aangenamer kan zijn dan een grote collectie. Stilstaand bij hoe weinig sommige platen gespeeld worden is het misschien leuker om een kleine roterende collectie te hebben van +/- 100 platen dan een collectie van 1000 of 10000 platen waarvan je er uiteindelijk maar 100 regelmatig een luisterbeurt geeft. Zeker in het digitale tijdperk kwaarin we leven, er zijn zo veel opties!

En de laatste les die ik leerde is dat ik muziek echt nog altijd enorm belangrijk vind in mijn leven. Het overviel me af en toe dat er zoveel schijfjes voor mij stonden die allemaal enorm goede muziek bevatten. En dan was dit nog maar eenf ractie van alle goeie muziek. Ik ben me ervan bewust dat ik nooit alles zal kunne horen wat gemaakt wordt, en dat ik nooit alle muziek zal kennen, maar ik zal ongetwijfeld nog uren blijven genieten van de fanntastische muziek die in he verleden gemaakt is en in de toekomst nog gemaakt zal worden.

Lieve, lieve lezers. Het is hier stil, ik weet het. En toch merk ik dat jullie dagelijks nog terugkeren naar Vinyl & Coffee om te lezen wat ik geschreven heb. En dat waardeer ik enorm. Het raakt me zelfs. Ik wil hierbij dan ook mededelen dat dit mogelijks het laatste vinyl gerelateerde bericht is dat op Vinyl & Coffee geplaatst zal worden. Muziek zal altijd centraal blijven staan, en de naam zal behouden blijven gezien het gekend en vertrouwd is en ik het nog steeds een leuke naam vind. Verdere info volgt nog over de toekomst van Vinyl & Coffee.

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan deze link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Afscheid Van Vinyl

We nemen afscheid van een hele hoop vinyl, we breien geen einde aan de hobby, want ik geniet er nog altijd enorm van, maar te veel is te veel en genoeg is genoeg. Daarom dat ik ook mijn collectie onder handen neem nu ik hem ‘minimalisme’ omarm.

Veel platen zijn maar 1 of 2 keer op de speler geweest en nadien in de kast verdwenen. Waarom zou ik deze dan nog bijhouden? Ik heb dus al veel platen geselecteerd die onder die categorie vallen. En er zullen er mogelijks nog volgen. Tot er enkel nog de platen overblijven waarvan ik weet dat ik ze graag en veel luister.
Ik hoor je al denken, jaja, minimalisme en dan nog platen hebben? Eigenlijk is dat perfect mogelijk. Dingen die echt een meerwaarde geven, die je echt gebruikt en waar je echt gelukkig van wordt mag je gerust in je leven laten. Het is pas wanneer je iets niet meer gebruikt dat het als ‘clutter’ of onnodige opvulling van ruimte wordt gezien.

En de platen die de collectie verlaten gaan uiteraard niet naar de kringloop. Die verkoop ik, en met het geld ga ik wel ooit op vakantie, spaar ik voor de toekomst en kan ik met wat meer financiële zekerheid onder de dons kruipen ’s avonds. Ookal gaat het hier niet om bedragen waarmee je een huis kan afbetalen of een jaar kan stoppen met werken.

En wat met de blog? Die gaat natuurlijk verder. Mogelijks in de toekomst ook meer gericht op minimalisme, maar ook nog steeds muziek, platen, wandelingen en natuur. Er gaat niet veel veranderen denk ik, gewoon een nieuwe invalshoek om te kijken naar het leven, maar dat zou op lange termijn mogelijks wel enorme veranderingen teweeg kunnen brengen. Hoe dan ook, dat zijn zorgen voor later. We zien wel wat en hoe. Ik ben blij dat ik het minimalisme ontdekt heb en hoop jullie een beetje mee te kunnen nemen op de reis die ik maak.

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan onderstaande link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Minimaliseren in 2021

Ik ben niet de juiste persoon om hier over te praten. Ik verzamel platen, ik heb 7 gitaren, 3 versterkers, verschillende pedalen, mogelijks te veel magazines en ook wel wat kleren die ik niet meer aan doe. Wat heb ik nu te vertellen over minimalisme?

Die vraag heb ik mezelf ook gesteld, en geloof mij, het antwoord is me gaandeweg pas duidelijk geworden.

Het begon een hele tijd geleden al, in de eerste lockdown. Daar werd ik voor het eerst getriggered door het ‘opruimen en minimaliseren’. En vanaf die dag is het altijd wel wat blijven hangen, maar na die eerste opruimbeurt is er niet veel meer uit het huis gegaan.

Nu heb ik mezelf er opnieuw achter gezet. Enkele duurdere platen die ik niet speelde staan op 2dehands, er gaat een gitaar de deur uit, een pedaal en een versterker die eigenlijk ook niet echt meer gebruikt werden mag vertrekken. Iemand anders kan er veel meer plezier uithalen dan ik, en dan hoop ik dat ze ook een beter, productiever leven krijgen bij een ander persoon.

De keuzes zijn uiteraard weloverwogen en niet impulsief. Ik heb die platen al eerder willen verkopen, idem met de gitaar en versterker, maar was er ‘emotioneel’ te fel aan verbonden. Hoe bizar dit ook is, aangezien ik de platen niet speelde en de instrumenten praktisch niet meer heb aangeraakt. Ze mogen dus naar een ‘betere’ eigenaar die er met veel liefde voor zal zorgen.

Ondertussen ben ik enkele weken verder dan toen ik het eerste deel van deze blog schreef. Enkele platen verkocht, een gitaar waarschijnlijk verkocht, en een hele hoop spullen naar de kringloop, aan vrienden, of iemand anders die ik er een plezier mee deed. Het voelt goed om afscheid te nemen van dingen die je niet meer gebruikt.

Het voelt goed om dingen aan een goed doel te schenken en het voelt goed om mensen in je omgeving blij te maken met spullen die je zelf echt niet meer gebruikt.

En als je dingen verkoopt zal je ook verschieten van hoe snel het bedrag oploopt en hoe snel je een mooie extra spaarcent op de bank kan zetten. Want uiteindelijk kan je daar veel meer mee doen dan met die spullen die je toch niet meer gebruikt. (Gelieve het dan wel niet te besteden aan andere spullen die je niet gebruikt, anders heeft het weinig logica uiteraard…)

Ik ben in ieder geval enorm blij met hoe dit allemaal uitdraait voor mij. En dan blijf je uiteraard ook gemotiveerd om zo verder te doen! Heb je vragen over dit onderwerp of zelf interesse? Laat zeker een reactie achter of contacteer me op social media of via vinylandcoffee@hotmail.com

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan onderstaande link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Music Monday # 125

Februari! Een maand waarin het weer iets langer licht begint te worden, en we vrolijk verder doen met wat we bezig zijn.

Vandaag beginnen we met Pink Floyd, het nummer Time zit al heel de dag in mijn hoofd, maar het gaat dan ook over een kostbaar goed, en dat mogen we natuurlijk nooit uit het oog verliezen.

Next up, Greta Van Fleet. Wat een band, de gitaar, de drum, de zang, alles klopt gewoon.

Aflsuiter: Rival Sons, Electric Man is het nummer waarmee ik ze leerde kennen, nog steeds een bangelijk nummer. Elke keer dat ik het hoor word ik er terug verliefd op.

Zo, geniet ervan, hopelijk viel maandag goed mee, dan kunnen we nu in een rechte lijn naar het weekend!

-Tom.

Wil je de blog steunen zonder dat het jou iets kost? Gebruik dan onderstaande link om te winkelen bij Bol.com, zo krijg ik een klein percentage van wat jij uitgeeft! Dank bij voorbaat.

Declutter

Weg met de rommel of spullen die je niet nodig hebt. Ja, ik zag er wel wat in. En zo begon ik er dus mee, voor het werk, na het werk, als ik tijd had.

Kasten open trekken, alles er uit halen, en enkel terugleggen wat je echt gebruikt en nodig hebt. En je zal er van verschieten, veel spullen heb je eigenlijk niet echt nodig. Het vult je huis en je kasten en je bent er helemaal niets mee.

Tegenwoordig is het zo makkelijk om er van af te geraken. Je kan verkopen op 2dehands, je kan het gratis kwijt in de kringloopwinkel, desnoods zet je iets te koop of gratis af te halen op facebook zodat nog meer mensen zien dat je iets in de aanbieding hebt.

Met het geld kan je leuke dingen doen, als je het geld niet nodig hebt kan je genieten van het feit dat je mensen blij maakt of vooruit helpt met wat je doet.

Ik kan het echt iedereen aanraden. Je voelt je rustig, op je gemak je creëert ruimte in je kasten en in je hoofd.

Dan hebben we het nog niet persee over minimalisme. Gewoon opruimen en dit proberen zo goed mogelijk te doen.

Misschien een aanrader voor op een regenachtige dag deze zomer? Probeer het zéker en laat me maar weten wat je er van denkt!

-Tom.